Praktische tips om je kind zelf bloedsuiker te laten meten

Voor veel kinderen met diabetes is zelf bloedsuiker meten een grote stap. Het is iets dat in het begin spannend kan zijn of zelfs een beetje eng. En eerlijk is eerlijk: als ouder is het ook wennen om het los te laten. Toch is het enorm waardevol als je kind leert om dit zelf te doen. Niet alleen omdat jij als ouder dan niet 24/7 hoeft paraat te staan, maar vooral omdat het bijdraagt aan het zelfvertrouwen en de zelfstandigheid van je kind. Maar hoe pak je dat aan, op een manier die prettig is voor jullie allebei?

Waarom zelfstandig meten belangrijk is

Zelf meten betekent dat je kind grip krijgt op zijn of haar lichaam. Het leert herkennen hoe het zich voelt bij een hypo of hyper en wat de cijfertjes op het schermpje precies betekenen. Dat is super belangrijk, vooral omdat kinderen groeien, sporten, spelen en soms gewoon even vergeten dat ze diabetes hebben (en dat is ook gewoon gezond gedrag voor een kind).

Voor ouders betekent het ook een stukje rust: je hoeft niet overal bij te zijn. En als je kind op school is of een keertje bij opa en oma slaapt, weet je dat hij of zij het kan. Natuurlijk ben je er nog steeds om te helpen en te begeleiden, maar het is gewoon fijn als je kind niet volledig afhankelijk is van jou.

Stapsgewijze begeleiding: rustig opbouwen

Verwacht niet dat je kind ineens zelf alles kan. Het is echt een proces. Begin bijvoorbeeld met samen meten. Laat je kind meekijken hoe jij het doet. Benoem wat je doet: “Ik pak nu de meter. Kijk, ik prik hier en dan komt er een druppel bloed.” Houd het luchtig en simpel.

Daarna kun je je kind zelf laten prikken, terwijl jij nog helpt bij het apparaat instellen of het aflezen van de waarde. Geef complimenten bij elke stap. Zelfs als het een beetje wiebelig gaat, is het een overwinning. En als het een keer misgaat? Dan is dat oké. Laat merken dat fouten erbij horen.

Op een gegeven moment kan je kind misschien alles zelf: prikken, meten, aflezen en zelfs reageren op de uitslag. Dat moment komt vanzelf, al is het voor elk kind anders. De één heeft er op zijn zesde al lol in (ja echt, ze bestaan!), terwijl de ander pas op zijn twaalfde die stap durft te zetten. Alles is goed.

Gebruik van hulpmiddelen: maak het makkelijk én leuk

Gelukkig hoef je het tegenwoordig niet meer allemaal “ouderwets” met een vingerprik en een stripje te doen, al werkt dat voor sommige gezinnen nog steeds prima. Denk bijvoorbeeld aan de Accu-Chek Instant, een van de bekendste bloedsuikermeters. Prik met een lancet in je vinger, doe een druppeltje bloed op een teststrip en krijg direct je bloedsuikerwaarde te zien. Het is snel en betrouwbaar en vooral handig als je kind het fijn vindt om zelf de controle te hebben over elk stapje van het meten.

Toch kan het zijn dat je kind prikken spannend of vervelend vindt. In dat geval kan een sensor zoals de FreeStyle Libre 2 echt een wereld van verschil maken. Deze plak je op de arm en dan kun je met je telefoon of een scanner de bloedsuiker uitlezen, zonder prik. 

Wat het beste werkt, hangt af van je kind. Het ene kind voelt zich juist superstoer met een bloedsuikermeter en vindt het “zelf prikken” een overwinning. Een ander vindt het juist fijn als het wat minder zichtbaar en pijnlijk is. Beide zijn oké, het belangrijkste is dat het bij jullie past.

Motivatie en zelfvertrouwen: de kracht van positieve aandacht

Het is zó belangrijk dat je kind zich gezien en gewaardeerd voelt in dit proces. Geef complimentjes, hoe klein ook. Heeft je kind zelf om een meting gevraagd? High five! 

Vermijd woorden als “moeten” of “het hoort nou eenmaal zo”. Probeer het om te draaien: “Wat goed dat je zélf je suiker wilde meten, wat knap dat je dat al doet.” Laat merken dat je trots bent, en dat het helemaal niet erg is als het een dagje niet lukt.

Soms helpt het om er een routine van te maken. Bijvoorbeeld: altijd meten voor het eten, samen aan tafel. Of meten voordat je gaat spelen. Structuur helpt, zeker bij jongere kinderen. En als je kind wat ouder is, kun je samen afspraken maken: wanneer meten we en wat doe je als je je niet lekker voelt?

En als je kind echt geen zin heeft of weerstand voelt? Ga dan het gesprek aan. Misschien is er iets wat je over het hoofd ziet. Voelt het meten als controle of falen? Heeft je kind pijn bij het prikken? Door open te blijven praten, kom je vaak al een heel eind.

Tot slot: zelfstandigheid geeft vrijheid

Wat ik je vooral wil meegeven: elk stapje richting zelfstandigheid is er één. En het hoeft niet perfect. Het gaat niet om elke dag vlekkeloos meten, maar om het gevoel dat je kind zelf de regie kan nemen als het nodig is.

Zelf bloedsuiker meten is niet alleen een medische handeling. Het is ook een manier waarop je kind leert omgaan met verantwoordelijkheid, met zijn of haar lichaam, en met zelfzorg. En dat is echt iets om trots op te zijn, voor jullie allebei.

Dus: wees geduldig, blijf positief en vier de kleine overwinningen. Je kind kan dit. En jij ook.